Το χλωριο ειναι το πλεον διαδεδομένο χημικο στοιχειο με το οποιο απολυμαινονται τα νερα, ειτε προκειται για ποσιμα ειτε για κολυμβησης. Εχει την δυνατοτητα να καταστεφει επιβλαβη παθογονα  βακτηρια και μικροοργανισμους που η παρουσια τους θα εθετε σε κινδυνο τους χρηστες μιας πισινας ή την καταναλωση νερου. 

Πολλοι εχουν καταναλωσει ωρες και μελανι προκειμενου να κατηγορουν το χλωριο σαν χημικο (καρκινογονο, τοξικο κλπ) και τη χρηση του για την απολυμανση των νερων. Κανεις ομως δεν εχει μπει στον κοπο με την ιδια σπουδη να αναφερθει στα εκατομμυρια ανθρωπων που εχει σωσει απο τη μη εξαπλωση μολυσματικων ασθενειων.    

Η αποψη του γραφοντος οσον αφορα την επικινδυνοτητα του χλωριου για τον ανθρωπο κατα τη χρηση του ,  ειναι οτι οι κινδυνοι προκυπτουν απο την κακη προσθηκη ή δοσομετρησης στο νερο ή απο την κακη ποιοτητα του υλικου. Ανθρωποι ανειδικευτοι εμπλεκονται στην διαδικασια εφαρμογης και υλικα απο μη πιστοποιημενες βιομηχανικες μοναδες παραγωγης διατιθενται στην αγορα με ευκολια λογω χαμηλου κοστους.

Το χλωριο προς απολυμανση του ποσιμου ή του προς κολυμβηση νερου το συναντα κανεις καθαρο σε αερια μορφη ή ως στοιχειο οργανικών και ανοργανων ενωσεων.

Η χρηση του χλωριου καθαρο ως αεριο απαιτει ιδιαιτερως ακριβες εγκαταστασεις δοσομετρησης αλλα και προστασιας και αποφευγεται τουλαχιστον στη χωρα μας. Πρεπει ομως να τονισουμε οτι σε αυτη τη μορφη δεν περιεχει υποπροϊοντα ή αλλες επιβλαβεις ενωσεις και συνισταται για κολυμβητηρια οπου οι αθλητες βρισκονται στο νερο για πολλες ωρες καθημερινα.

Εναλλακτικα στο αεριο υπαρχει το υγρο χλωριο, συγκεκριμενα μιλαμε για το διαλυμμα υποχλωριωδους νατριου. Υποχλωριωδες νατριο ειναι ανοργανη χημικη ενωση η οποια περιεχει χλωριο και ειναι καταλληλο για το ποσιμο νερο αλλα και για το προς κολυμβηση. Χρησιμοποιειται στα κολυμβητηρια αλλα και δημοσιες και ιδιωτικες πισινες. Η χρηση του προϋποθετει να ειναι εγκατεστημενο δοσομετρικο συστημα, αυτοματο ή manual. Γενικα θεωρειται ασφαλες σαν προϊον και η χρηση του δεν κρυβει κινδυνους για τον ανθρωπο τουλαχιστον στην πισινα. Εχει το μειονεκτημα οτι το διαλυμμα του υποχλωριωδους νατριου ειναι 12% σε ενεργο χλωριο και χρειαζομαστε μεγαλες ποσοτητες, που σημαινει κοστος μεταφορας και αποθηκευσης. Γι αυτο και το συναντα κανεις σε εγκαταστασεις πισινων οχι και τοσο συχνα.

Εξ αιτιας των προβληματων που παρουσιαζουν το αεριο και το υγρο χλωριο και τα οποια αναφερθηκαν παραπανω, εχει επικρατησει η χρηση του στερεου χλωριου. Προκειται για οργανικες ενωσεις που περιεχουν χλωριο και σταθεροποιητες χλωριου. Συγκεκριμενα μιλαμε για το τριχλωροισοκυανουρικο οξυ και το διχλωροισοκυανουρικο οξυ. Περιεχουν 90% ενεργο χλωριο και 55-60% αντιστοιχα και ειναι αργης και αμεσης διαλυσης επισης αντιστοιχα.

Το κυανουρικο οξυ περιεχεται ως συστατικο προκειμενου να σταθεροποιει το χλωριο κατα την εκθεση σου στην ηλιακη ακτινοβολια. Αυτο κυριως αποτελει κινδυνο για τους κολυμβητες αν υπερβει συγκεκριμενο οριo των  30 ppm. Επιλεγεται ομως η χρηση του εξ αιτιας του χαμηλου κοστους και της ευκολιας στη μεταφορα και στην εφαρμογη. Θα πρεπει ομως να ειναι κανεις προσεκτικος με το κυανουρικο οξυ...

Την τελευταια 10 ετια περιπου εχουν αναπτυχθει συστηματα παραγωγης χλωριου μεσα στην πισινα με τη μεθοδο της ηλεκτρολυσης. Απαιτειται η προηγουμενη προσθηκη αλατιου (χλωριουχο νατριο) σε συγκεκριμενη συγκεντρωση και η μονιμη ακριβης ρυθμιση του ph του νερου. Ετσι λοιπον αντι να μεταφερει κανεις χλωριο στην πισινα το παραγει. Προκειται βεβαιως για νεα μεθοθο και οι πιθανες παρενεργειες της δεν ειναι ακομα διαπιστωμενες.

Το θεμα "χλωριο" βεβαιως και δεν μπορει να το εξαντλησει κανεις στα πλαισια ενος απλου blog , μπορει ομως να δωσει μερικα σημεια τα οποια θα πρεπει κανεις να λαμβανει υποψη του.


Γιώργος Γκιντζίρης / Χημικός Μηχανικός