Αν είστε  ιδιοκτήτης πισίνας, στην οποία λειτουργεί κλασσικό σύστημα ανακυκλοφορίας - διύλισης του νερού , αποτελούμενο από φίλτρο χαλαζιακής άμμου, θα έχετε αντιμετωπίσει ή θα αντιμετωπίσετε στο μέλλον το ζήτημα της αλλαγής άμμου, το οποίο τίθεται όλο και πιο συχνά τελευταία. 

Βεβαίως ο ιδιοκτήτης μιας πισίνας δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει σε βάθος θέματα επεξεργασίας νερού (γιατί περί αυτού πρόκειται...) προκειμένου να μάθει το τί πρέπει να κάνει, θέλει όμως μια υπεύθυνη γνώμη και πληροφορίες για το θέμα.

Αν ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο και διαβάσει απόψεις «ειδικών» του χώρου, θα δει ότι κυριαρχούν οι εξής δύο:

1. ότι η άμμος πρέπει ν αλλάζει κάθε 4, 5, 6, ή και 7 χρόνια , χωρίς να αιτιολογείται το γιατί κάθε 4 και όχι κάθε 7!!!

2. ότι δεν  υπάρχει κανένας λόγος ν αλλάξει ποτέ...!!!

Αυτοί που υποστηρίζουν την αλλαγή , τη στηρίζουν στην άποψη ότι η ροή του νερού προκαλεί φθορά των εξογκωμάτων των κόκκων του διοξειδίου του πυριτίου (το βασικό συστατικό της χαλαζιακής άμμου) και κατά συνέπεια αυτό επιδρά αρνητικά στην αποτελεσματική λειτουργία της άμμου ως μέσο φίλτρανσης του νερού.  Οι περισσότεροι λένε απλά ότι πρέπει ν αλλάζεται , χωρίς να μπορούν να το αιτιολογήσουν. 

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι η χαλαζιακή (πυριτική) άμμος είναι ένα μόνιμο μέσο φίλτρανσης (a sand filter is a permanent media filter, is forever and you never have to change it)  μεταφέρουν την άποψη των παραγωγών (της βιομηχανίας) του προϊόντος και ειδικών στην επεξεργασία νερού.

Η μόνη περίπτωση που πρέπει κανείς ν αλλάξει την άμμο σ ένα φίλτρο είναι αν αυτή  «πετρώσει» από κακές συνθήκες λειτουργίας (υψηλό pH). Τότε όμως το πιο πιθανό είναι να χρειαστεί ν αλλάξουμε και το φίλτρο... γιατί δεν είναι εύκολο με χημικά μέσα να αποκαταστήσουμε την άμμο. 

Η προσωπική άποψη πάνω σ αυτή την κουβέντα είναι ότι ένα φίλτρο άμμου λειτουργεί σε μικρή πίεση (0,5-1 bar) και με χαμηλή ταχύτητα φίλτρανσης (30-60 m3/m3/h) και κατά συνέπεια οι συνθήκες για να προκληθεί το φαινόμενο της φθοράς των εξογκωμάτων είναι πρακτικά μη υπαρκτές λόγω της έλλειψης επαρκούς δύναμης.  

Το διοξείδιο του πυριτίου είναι φυσικό προϊόν εξόρυξης και καταλήγει στην μορφή άμμου συγκεκριμένης κοκκομετρίας μετά από μηχανική επεξεργασία (σπαστήρας, πλυντήριο κλπ όπως όλα τα αδρανή). Μόνο η θερμότητα μπορεί να τον μετασχηματίσει σε γυαλί!!!

Όμως ο ιδιοκτήτης μιας πισίνας μπορεί να παρατηρήσει ο ίδιος και να εντοπίσει αλλαγές στην απόδοση και την αποτελεσματικότητα του φίλτρου. Έτσι δεν θα διαπιστώσει ποτέ μειωμένη απόδοση ή αποτελεσματικότητα φίλτραντσης όσα χρόνια και αν περάσουν. 

Προσωπικά δε στα σχεδόν 25 χρόνια της ενασχόλησής μου με τον αντικείμενο , δεν χρειάστηκε ποτέ ν αντικαταστήσω άμμο σε φίλτρο , παρά μόνο στις λίγες περιπτώσεις που αυτή πέτρωσε και δεν μπορούσαμε με χημικά να την αντικαταστήσομε. 

Γιώργος Γκιντζίρης

Χημικός Μηχανικός